مقاله فراخوان ارزشیابی پیشرفت تحصیلی کیفی، یادگیری

در این مقاله سعی شده است که بر ارزشیابی پیشرفت تحصیلی ( کیفی - یاد گیری ) فراگیران با توجه به اهمیت آن نگاهی داشته باشیم.

بر اساس این روش که همان سنجش عملکرد یادگیرندگان و مقایسه نتایج حاصل با هدفهای آموزشی از پیش تعیین شده به منظور تصمیم گیری که آیا فعالیت های آموزشی معلم و تلاش های فراگیران به نتایج مطلوب رسیده است. بدین منظور از انواع ارزشیابی ها که شامل آغازین - تکوینی (مستمر) پایانی ( تراکمی ) مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

هم چنین اصول و مفاهیم قابل تاکید در ارزشیابی توصیفی و نقش آن در آموزش و یادگیری حد نظر واقع شده است در این مباحث سعی شده که اهداف ارزشابی توصیفی و ارتباط آن با ارزشابی تکوینی بیان شود. بعد از این موارد ابزارهایی که در این روش استفاده می شود.

پوشه کار - پروژه - آزمون های عملکرد می باشد.

برای مثال : در آزمون عملکرد، تهیه یک آزمون عملکرد از نوع سیاهه یا چک لیست می باشد.

در مجموع امیدواریم که راهکارهای مناسب جهت چگونگی استفاده از ابزار ها و نتایج حاصل از ارزشیابی توصیفی ارائه شده باشد.

ارزشیابی تحصیلی

هر کاری که قضاوتی به همراه داشته باشد ارزشیابی است بعضی مواقع سنجش و ارزشیابی معادل به کار می روند اما به واقع هم معنا نیستند. سنجش اندازه گیری عملکرد است و مشتمل بر قضاوت نیست و این نقش بر عهده ارزشیابی است.

ضمناً آموخته های فراگیران در سه حیطه ی دانش - مهارت علمی - نگرش مورد ارزش یابی و سنجش قرار می گیرد.

اگر یادگیریهایی که فراگیران لازم دارند تا رشد کنند و به شکوفایی برسد، صورت نگیرد، به این معناست که هیچ تغییری در آنها به وجود نخواهد آمد. به سخنی دیگر، بدون یادگیری هیچ تغییری در درک، احساس، فکر، توان، قدرت و کارایی انها صورت نخواهد گرفت ؛ زندگی و ویژگیهای آن را نخواهد شناخت و نخواهد توانست با زندگی کنار بیاید و به یقین زندگی برای او دشوار خواهد شد. قبول کنیم که هر یادگیری باید با تغییر همراه باشد. تغیر از وضعیتی که در آن هستیم به وضعیتی که می خواهیم به آن برسیم.

به طور مسلم همه می خواهند همیشه در وضعیتی قرار گیرند که بهتر از وضعیت پیشین باشد پس آموزش نیاز همه است. هیچ کس در هیچ زمانی نمی تواند از آموزش، یاد دادن و یاد گرفتن روگردان باشد.

...

مقایسه ارزشیابی توصیفی و کمی

امروزه نیازمند سیستم هایی از سنجش و ارزیابی هستیم که به دانش آموز به دیده ی حرمت نگاه کند. موهبت های طبیعی و انسانی او را بسیار بیشتر از آزمونهای سنتی نشان دهد.

پس هر سنجشی که بتواند تصویری واضح و سه بعدی از رشد مهارت ها، تواناییها، و دانش و نگرش دانش آموز را بدهد قابل دفاع می باشد. بر خلاف ارزشیابی کمی که با داده های کمی و ریاضی و عدد و رقم سرو کار دارد و از قضاوت برخوردار است.

باید دانست که کیفیت یک امر نسبی و انعطاف پذیر است و به طور کلی می توان گفت که کیفیت مقطعی نیست بلکه اندیشه ای مستمر و بر اساس تلاش و فعالیت فرد انجام می گیرد. اما باید این مطلب را مد نظر داشت که ارزشیابی کمی برای عموم قابل فهم تر است و اما ارزشیابی کیفی تخصصی تر بوده و مهارت و آموزش بیشتری برای بکار گیری لازم دارد و بیشتر از مفاهیم و کلمات کلیدی، و ارزش گذاری و قضاوت برخوردار است. همچنین این دو ارزیابی از نظر ابزارهای جمع آوری داده نیز با هم فرق دارند.

ابزار جمع آوری داده های کمی معمولاً آزمونهای عینی یا استاندارد با پاسخ های از قبل تعیین شده است. اما ابزار ارزیابی کیفی را می توان ابزارهای ذهنی، نگرش سنج ها، روشهای مصاحبه ای، مشاهده ای، واقعه نگاری و گرایش های روزانه را نام برد.

...