پایان نامه بررسی نیاز به درمان های ارتودنسی در دانش آموزان 16-14 ساله

پایان نامه بررسی نیاز به درمان های ارتودنسی در دانش آموزان 16-14 ساله

بررسی پیشینه پژوهش

معرفی كاربرد شاخص های مال اكلوژن(1)

شاخص های ارتودنسی سال ها برای سنجش شدت مال اكلوژن بیماران و نیاز آن ها به درمان به كار رفـتـه انـد. دو شـاخـص   IOTN  (Index of Orthodontic Treatment Need) و PAR           Assessment Rating index) (Peer در حدود 20 سال قبل معرفی شدند.كاربرد شاخص ها در آینده فراگیرتر خواهد شد تا سنجش نیاز به درمان و موفقیت درمان از همگونی بیشتری برخوردار شود.

درمان های ارتودنسی از ابتدای بنیانگذاری (National Health Service) NHS در سال 1948 در دسترس بوده اند. دسترسی به این درمان ها از آن زمان در سطح وسیع‌تری ممكن شده و درمان در مطب‌ها نیز پیچیده تر گشته است، ضمناَ تمایل به درمان های  ثابت و فانكشنال نیز بیش تر به چشم می خورد. در سالهای اخیر ، نگرانی هایی درباره استانداردNHS برای درمان ارتودنسی ، به  خصوص درباره خدمات دندانپزشكان عمومی به وجود آمده است. Elderton  و Clark دریافتند اكلوژن تنها در میان یك سوم بیماران  بهبود می‌یابد.در مطالعه ای اخیراَ از 1200 موردمعرفی شده بهDental Practice Board ، در درصد قابل توجهی از آنان ، نیاز به درمان كاهش یافته و دندان ها ردیف شده بودند. از موارد گزارش شده، 20 درصد نیاز متوسطی به درمان داشتند و این نشان می داد بیماران این گروه به خوبی درمان شده بودند.برای چندین سال ارزیابی كیفیت نتایج درمانی ارتدنسی یكی از مشكلات بوده است . برای بیماران و دندانپزشكان عمومی ومتخصصین دیدگاههای متفاوتی درباره یك اكلوژن خوب وجود داشت.Andrews دریافت كه حتی در 1150 موردی كه استاندارد درمانی آنها بالا در نظر گرفته شده بود گوناگونی قابل ملاحظه ای از نظر ، یك نتیجه خوب ، وجود داشت.

چرا باید از شاخص ها استفاده كنیم ؟

شاخص‌ها جهت طبقه‌بندی ناهنجاری‌های پزشكی و دندانی به وجود آمده اند تا در اپیدمیولوژی ، تحقیقات و طبقه‌بندی بیماران بر اساس نیاز ما را یاری دهند. شاخص DMF در دندانپزشكی  ترمیمی وشاخص هایی در پریودنتولوژی و سایر زمینه های دندانپزشكی سال هاست كه مورد استفاده قرار می گیرد. مال اكلوژن  پدیده ای بی همتا است از آنجا كه الگوهای بی ارتباطی را نمایش می دهد كه بیما ر نسبت به آنها واكنش متفاوتی دارد.

شاخص های بسیاری در گذشته برای سنجش مال اكلوژن به وجود آمد، اما تنها دو شاخص  اولویت درمانی Grainger ( TPI )  وشاخص اكلوزال Summer ( OI) كاربرد وسیع یافته بودند،با این حال ،سنجش این شاخص ها زمان زیادی صرف می كند و استفاده از آنها مشكل و مستلزم تكمیل فرم طولانی  و پیچیده ای است و همین اشكالات امكان تحقیقات و ارزیابی نتایج را محدود  می كند.

برخی مطالعات نتایج به دست آمده از كاربرد شاخص های متفاوت مال اكلوژن رامقایسه كرده اند. Hermanson ، Greve  تفاوت قابل توجهی را در امتیاز بندی پنج شاخص مختلف، كه نمونه های مشابهی را سنجیده بودند، یافتند، در حالی كه Gereve، Hagan  همراهی بالایی را بین معالجه كنندگان در كاربرد 3 شاخص مختلف یافته بودند.

تاریخچه ابداع IOTN

ایجاد شاخصی برای سنجش اولویت درمانی(2)

هدف این مطالعه ایجاد شاخصی معتبر و تكرار پذیر برای ارجحیت درمان ارتودنسی بود.پس از مرور متون در دسترس ، چنین نتیجه گیری شد كه این هدف با ایجاد دو جزء جداگانه برای ثبت:1- سلامت دندانی و عملكردی برای درمان،2- عدم تناسب زیبایی به وجود آمده توسط مال اكلوژن ایـجـاد شــده اسـت. با تـغـیـیـری درشــاخـص بکار رفته ‌تـوســــط(Swedish Dental Health Board ) برای سنجش نیاز درمانی بر اساس عملكرد در سلامت دندانی ،  این شاخص به صورت 5 رتبه با مر زهای مشخص تغییر یافت. برای سنجش نیاز درمانی از دیدگاه زیبایی نیز شاخصی با 10 طبقه، به طور مستقل تعریف شد . این شاخص با استفاده از عكس هایی از افراد 12 ساله كه در یك تحقیق بزرگ چند تیمی  جمع آوری شده بود ارزیابی شد. 6 قضاوت كننده غیر دندانپزشك این عكس ها را بر اساس یك میزان آنالوگ بصری و به فواصل مساوی در محدوده ارزیابی تنظیم كردند و عكس هایی كه نماینده هر دسته بودند انتخاب شدند. برای سنجش این شاخص در عمل ، دو نمونه از جمعیت ، گروهی از بیماران ارجاعی برای درمان و نمونه اضافی از كودكان 12-11 ساله مدرسه ای ، انتخاب شدند. هر دو گروه با ستفاده از شاخص ارزیابی شدند و نتایج رضایت بخشی از یافته های هر مشاهده گر و مقایسه مشاهده گر های مختلف ، به دست آمد.

نقد:

در این شاخص به خوبی به  دو  جزء مستقل نیاز درمانی ارتودنــــسی ( جزء زیبایی و جزء سلامت دندانی ) به طور  جداگانه بها داده شده است، لذا خصوصیات شاخص اكلوزالی ایده ال ( از  جمله اعتبار) در این شاخص بیش از سایر شاخص ها نمود می یابد. در كارهای بعدی نشان داده شد این دو جزء همپوشانی بالایی دارند و می توان شاخص DHC را به صورت مستقل نیز در كارهای جامعه نگر به كار برد. 

نیاز به درمان ارتودنسی در كودكان انگلستان(3)

مدیریت موثر یك سیستم تامین كننده سلامت دندانی عمومی به اطلاعات دقیقی ازنیاز جامعه احتیاج دارد. در بررسی های پیشین میزان نیاز به درمان ها ی ارتودنسی در جوامع كه توسط اپیدمولوژیست ها و ارتودنتیستها ارزیابی شده ، بسیار گوناگون بوده است. این مقاله یافته های دو پژوهش مستقل از نیاز درمانی ارتودنسی در انگلستان را با استفاده از شاخص نیاز به درمان های ارتودنسی(2) نشان   می دهد. نتایج نشان می دهند كه تقریباَ یك سوم جمعیت 11 تا 12 ساله انگلستان به درمان ارتودنسی نیاز دارند . اساس انتخاب گروه های نیازمند به درمان در هر دو مطالعه مشابه و بر اساس شدید ترین الگوهای ناهنجاری اكلوزالی بود.

عوامل موثر بر تصمیم گیری در مورد نیاز به درمان ارتودنسی در مطالعه ای طولانی مدت در جمعیت 11و 15 ساله و والدین ایشان.(9)

هدف این مطالعه ارزیابی نگرش نسبت به درمان ارتودنسی در بین افراد 11 ساله (T1) و 15 ساله(T2) و والدین آنها ، برای نشان دادن پراكندگی میزان ارجاع و قبول درمان توسط یك شاخص نیاز به درمان كه در (T1) سنجیده شد و نیز توضیح عوامل موثر در تصمیم گیری درباره نیاز به درمان   ارتودنسی در دوره ای از (T1)تا (T2) بوده است . گروهی از 359 كودك و والدین آنها به پرسشنامه های جداگانه ای درT1پاسخ دادند و 293 خانواده در پیگیری 4 سال بعد مجدداَ پاسخ دادند. 224 كودك پس از  حذف افرادی كه تحت درمان فعال بودند در معاینات با لینی شركت نمودند. كست های مطالعه دندانی با IOTN  سنجیده شدند . متوسط ارجاع 56 درصد و بین 40 تا 71 درصد در كلینیك های مختلف متفاوت بوده  حدود 44% كودكان درمان قبلی یا فعلی در T2 داشتند. هیچ تفاوتی بین دو جنس در گروه ارجاعی و درمان شده مشاهده نشد. انگیزه های زیبایی شایع ترین دلیل برای تقاضای خدمات ارتودنسی بود و گروه درمان شده پس از طی دوره های مذكور تمایل كمتری به درمان داشتند. نگرانی افراد 11ساله كمتر از گروه 15 ساله‌ها بود. كودكان گروه درمان نشده با وجود تصمیم دیر هنگام برای درمان، ازT1 به T2 تغییر مطلوبی نشان دادند. نتایج نشان می‌دهند دندانپزشكان نقشی كلیدی در تعیین میزان نیاز به درمان ارتودنسی دارند. میزان ارجاع بالا ، عدم درمان برخی بیماران را منتفی می‌كندو همه در صورت تمایل امكان درمان دارند.نگرش و تمایل گوناگون به درمان در بین كودكان حتی در گروهی كه به شدت نیازمند درمان هستند نیز موثر است.

 نقدمقاله: 

 از سایر كاربردهای IOTN  مقایسه نتیجه درمان و بررسی نگرش و تغییر آن در بیماران است . در این مطالعه دو دوره دندانی ( انتهای دوره دندانی مختلط در11سالگی و ابتدای دوره دندانی دایمی در 15 سالگی) با یكدیگر مقایسه شده اندكه نتایج همگنی به ما نمی دهد و مقایسه این نتایج جای اشكال دارد. رشد فكین در این سنین از میزان نیاز به درمان می كاهد كه در انتخاب نمونه ها باید در نظر گرفته شود. 

ارزش شاخص نیاز به درمان ارتودنسی در طول زمان(10)  

هدف این مطالعه  اثبات اعتبار شاخص نیاز به درمان های ارتودنسی(IOTN) بین سنین 11 تا 19 سالگی بود. در این مطالعه نمونه ای طولی از 314 بیمار از 11 تا 15 سالگی و 142 نفر از آنها در 19 سالگی بررسی شدندكه سابقه درمان ارتودنسی نداشتند و دندانی نیز نكشیده بودند. تغییرات جزء زیبایی (AC)  و جزء سلامت دندانی (DHC) این شاخص بین 11و 19 سالگی بررسی شد . نتایج نشان جزء زیبایی در طول زمان دچار بهبود اندكی می شود.شاخص نیاز به درمان های ارتودنسی در طول زمان با در نظر گرفتن تغییرات اكلوزالی كه بین 11 و 19 سالگی رخ می دهد قابل اعتماد است. مطالعه نشان می دهد تغییرات IOTN  از 11 سالگی تا 19 سالگی قابل چشم پوشی است؛ در این مقاله علاوه بر این نشان داده شده DHC از  11 سالگی تا 19 سالگی ثبات بالایی دارد.

نقد مقاله:

 روش این مقاله در بررسی كست‌ها و بیماران می تواند باعث خطای مشاهده گر شود. در حالی كه ما در تحقیق خود تمام مشاهدات را در یك زمان و بر روی بیماران انجام می دهیم. یافته‌های این مقاله بار دیگر سن نمونه گیری ها (16-14 ) را تایید می كند . همانطور كه قبلاَ گفتیم IOTN برای دندان های دایمی پاسخ هایی تكرارپذیروقابل‌اعتمادتر می‌دهد كه با توجه به دسترسی ما به نمونه های 16-14 ساله در دبیرستان ها نمونه گیری مطمئن تری خواهیم داشت  .

معرفی شاخص نیاز به درمانهای ارتودنسی IOTN 

ازآنجایی كه نیاز های درمانی ارتودنسی از نظر زیبایی و سلامت دندانی باید توجیه شوند و بدلیل آن كه این دو زمینه اشتراك كمی دارند در این شاخص این دو زمینه در دو جزء جداگانه بررسی می شوند.

جزء سلامت دندانی Dental health component  (DHC)

این جزء ( كه در جدول 1 نشان داده شد) 5 درجه دارد كه از رتبه 1 (بی نیاز از درمان) تا رتبه 5       ( نیاز بسیار شدید به در مان) هستند(22). این شاخص را می توان در كلینیك یا روی كست مطالعه بیمار اندازه گیری نمود(شكل8-1). شدیدترین الگوی اكلوزالی در هر بیمار خاص شناسایی میشود. بنابراین گروهی از اشكالات كوچك كه هر یك بی اهمیت هستند و نیازی به درمان ندارند، نمی توانند بیمار را در گروه نیازمند به درمان قرار دهند.

فهرست مندرجات:

الف ـ یاد و نام خداوند

ب ـ صفحه عنوان

ج ـ تقدیر و تشكر و قدردانی

د ـ تقدیر و تشكر

ه ـ و ـ چكیده فارسی 

فصل اول: دلایل انتخاب موضوع....................... 1

 بیان مساله........................ 4-2

 بررسی  پیشینه پژوهش............... 20-5

معرفی شاخص نیاز به درمان‌های ارتودنسی......... 29-20

اهداف .............................. 30      

فصل دوم: متغیرها............................. 32-31

مواد و روش‌ها ..................... 35-33

مسائل اخلاقی و انسانی طرح       ...... 37 

فصل سوم:   یافته ها.......................... 43-38 

فصل چهارم: بحث............................... 46-44

نتیجه‌گیری....................... 47

پیشنهادات ....................... 48

مشکلات ........................... 48

منابع........................................ 51-49

Abstract............................................... 52