مقایسه تطبیقی حقوق زن در اسلام و دیدگاه های فمینیستی

تعریف مسأله و بیان سوالها

خداوند متعال نوع انسان را از دو جنس مرد و زن آفریده و تفاوت در جنسیت را مایه بقای نوع انسانی قرار داده است. تفاوتهای جسمی و روحی - روانی زن و مرد ناشی از خلقت تكوینی آنهاست حكمت ها و مصلحت های خاص خود را دارد. این تفاوتها در بعد تشریحی، مسایل فقهی و حقوقی خاص و متفاوتی را برای هر دو جنس به دنبال دارد و باعث شده كه احكام آنها در برخی موارد با هم مشابهت نداشته باشد.

دین مبین اسلام به عنوان آخرین دین الهی كه بهترین و كامل ترین برنامه را برای سعادت دنیوی و اخروی انسان ارایه داده است برای زن و مرد هویتی واحد قایل است و تنها ملاك و معیار برتری هر یك از دو جنس را تقوی معرفی می كند.

و شخصیت انسانی آنها را واجد حقوق مساوی و مستعد رشد و كمال و تقرب به خداوند متعال می داند.

برای شناخت و درك صحیح مسایل فقهی و حقوقی زنان باید به ویژگیهای خاص تكوینی زنان در بعد روحی – روانی و جسمی توجه شود و سپس در مورد حضور متناسب زنان در عرصه های خانوادگی ،‌اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی و ... به قضاوت بنشینیم و گونه برداشت‌ها و تصمیم گیریهای ما در مورد زنان تناسبی با حقوق زنان نداشته ، دچار افراط و تفریط و چه بسا حقوق زن به نام تساوی حقوق یا دفاع از حقوق زنان پایمال شود یعنی همان كاری كه در سده های اخیر در غرب صورت گرفته است.

فمینیسم یا زن سالاری افراطی از جمله جریانات دفاع از حقوق زنان در سده اهی اخیر به خصوص دهه 60 میلادی است. این طرز تفكر در اواخر قرن 18 در غرب شروع به شكل گیری كرد و به طور مشخص و سازمان یافته در چهارچوب یك نهضت سیاسی در سال 1848 شروع شد.

با دقت در دیدگاهها و عملكرد فمینیست ها كه گاهی گرایش های افراطی نیز در پیش گرفته اند مشاهده می كنیم كه آراء آنها ناشی از سیر تاریخی ستم به زنان در غرب بوده و این ستم باعث شده كه جنبشی در دفاع از حقوق زنان در آن دیار شكل بگیرد و زنانی كه تا كنون ستم می دیدند اكنون به شكل دیگری در قالب دفاع از حقوق زنان مورد ستم واقع شوند.